INDICATIV
Presens
- jag frustar
- du frustar
- han frustar
- vi frustar
- ni frustar
- de frustar
Preteritum
- jag frustade
- du frustade
- han frustade
- vi frustade
- ni frustade
- de frustade
Futurum
- jag ska frusta
- du ska frusta
- han ska frusta
- vi ska frusta
- ni ska frusta
- de ska frusta
Konditionalis
- jag skulle frusta
- du skulle frusta
- han skulle frusta
- vi skulle frusta
- ni skulle frusta
- de skulle frusta
Perfekt
- jag har frustat
- du har frustat
- han har frustat
- vi har frustat
- ni har frustat
- de har frustat
Pluskvamperfekt
- jag hade frustat
- du hade frustat
- han hade frustat
- vi hade frustat
- ni hade frustat
- de hade frustat
Futurum Exaktum
- jag kommer att ha frustat
- du kommer att ha frustat
- han kommer att ha frustat
- vi kommer att ha frustat
- ni kommer att ha frustat
- de kommer att ha frustat
Konditionalis 2
- jag skulle ha frustat
- du skulle ha frustat
- han skulle ha frustat
- vi skulle ha frustat
- ni skulle ha frustat
- de skulle ha frustat