PARADIGMA
- desino
- desinis
- desivi
- desitum
- desinere
INFINITUS MODUS
Perfectum
- desivisse
- desituri / desiturae / desitura esse
-
Futurum
- desiturus / desitura / desiturum esse
- desituri / desiturae / desitura esse
- *
PARTICIPIUM
Futurum
- desiturus / desitura / desiturum
INDICATIVUS MODUS
Praesens
- desino
- desinis
- desinit
- desinimus
- desinitis
- desinunt
Imperfectum
- desinebam
- desinebas
- desinebat
- desinebamus
- desinebatis
- desinebant
Futurum
- desinam
- desines
- desinet
- desinemus
- desinetis
- desinent
Perfectum
- desivi
- desivisti
- desivit
- desivimus
- desivistis
- desiverunt
Plusquamperfectum
- desiveram
- desiveras
- desiverat
- desiveramus
- desiveratis
- desiverant
Futurum Secundum
- desivero
- desiveris
- desiverit
- desiverimus
- desiveritis
- desiverint
MODUS CONIUCTIVUS
Praesens
- desinam
- desinas
- desinat
- desinamus
- desinatis
- desinant
Imperfectum
- desinerem
- desineres
- desineret
- desineremus
- desineretis
- desinerent
Perfectum
- desiverim
- desiveris
- desiverit
- desiverimus
- desiveritis
- desiverint
Plusquamperfectum
- desivissem
- desivisses
- desivisset
- desivissemus
- desivissetis
- desivissent
MODUS IMPERATIVUS
Futurum
- *
- desinito
- desinito
- *
- desinitote
- desinunto