PARADIGMA
- infero
- infers
- intuli
- illatum
- inferre
INFINITUS MODUS
Perfectum
- intulisse
- illaturi / illaturae / illatura esse
-
Futurum
- illaturus / illatura / illaturum esse
- illaturi / illaturae / illatura esse
- *
PARTICIPIUM
Futurum
- illaturus / illatura / illaturum
INDICATIVUS MODUS
Praesens
- infero
- infers
- infert
- inferimus
- infertis
- inferunt
Imperfectum
- inferebam
- inferebas
- inferebat
- inferebamus
- inferebatis
- inferebant
Futurum
- inferam
- inferes
- inferet
- inferemus
- inferetis
- inferent
Perfectum
- intuli
- intulisti
- intulit
- intulimus
- intulistis
- intulerunt
Plusquamperfectum
- intuleram
- intuleras
- intulerat
- intuleramus
- intuleratis
- intulerant
Futurum Secundum
- intulero
- intuleris
- intulerit
- intulerimus
- intuleritis
- intulerint
MODUS CONIUCTIVUS
Praesens
- inferam
- inferas
- inferat
- inferamus
- inferatis
- inferant
Imperfectum
- inferrem
- inferres
- inferret
- inferremus
- inferretis
- inferrent
Perfectum
- intulerim
- intuleris
- intulerit
- intulerimus
- intuleritis
- intulerint
Plusquamperfectum
- intulissem
- intulisses
- intulisset
- intulissemus
- intulissetis
- intulissent
MODUS IMPERATIVUS
Futurum
- *
- inferto
- inferto
- *
- infertote
- inferunto