INDICATIVO
Presente
- zurro
- zurras
- zurra
- zurramos
- zurráis
- zurran
Pretérito imperfecto
- zurraba
- zurrabas
- zurraba
- zurrábamos
- zurrabais
- zurraban
Pretérito indefinido
- zurré
- zurraste
- zurró
- zurramos
- zurrasteis
- zurraron
Futuro imperfecto
- zurraré
- zurrarás
- zurrará
- zurraremos
- zurraréis
- zurrarán
Pretérito perfecto
- zurraría
- zurrarías
- zurraría
- zurraríamos
- zurraríais
- zurrarían
Perfecto Compuesto
- he zurrado
- has zurrado
- ha zurrado
- hemos zurrado
- habéis zurrado
- han zurrado
Pretérito anterior
- había zurrado
- habías zurrado
- había zurrado
- habíamos zurrado
- habíais zurrado
- habían zurrado
Futuro perfecto
- hube zurrado
- hubiste zurrado
- hubo zurrado
- hubimos zurrado
- hubisteis zurrado
- hubieron zurrado
Condicional simple
- habré zurrado
- habrás zurrado
- habrá zurrado
- habremos zurrado
- habréis zurrado
- habrán zurrado
Condic. compuesto
- habría zurrado
- habrías zurrado
- habría zurrado
- habríamos zurrado
- habríais zurrado
- habrían zurrado
SUBJUNTIVO
Presente
- zurre
- zurres
- zurre
- zurremos
- zurréis
- zurren
Pretérito imperfecto
- zurrara / zurrase
- zurraras / zurrases
- zurrara / zurrase
- zurráramos / zurrásemos
- zurrarais / zurraseis
- zurraran / zurrasen
Futuro imperfecto
- zurrare
- zurrares
- zurrare
- zurráremos
- zurrareis
- zurraren
Pretérito perfecto
- haya zurrado
- hayas zurrado
- haya zurrado
- hayamos zurrado
- hayáis zurrado
- hayan zurrado
Pluscuamperfecto
- hubiera zurrado
- hubiera zurrado
- hubieras zurrado
- hubiéramos zurrado
- hubierais zurrado
- hubieran zurrado
Futuro perfecto
- hubiere zurrado
- hubieres zurrado
- hubiere zurrado
- hubiéremos zurrado
- hubiereis zurrado
- hubieren zurrado
IMPERATIVO
Presente
- zurra tú
- zurre él
- zurremos nosotros
- zurrad vosotros