CS.png mluvit

INFINITIV

  • mluvit

PŘÍČESTÍ

činné

  • mluvil / mluvila / mluvilo / mluvili / mluvily

trpné

  • mluven / mluvena / mluveno / mluveni / mluveny

OZNAMOVACÍ ZPŮSOB

přítomný

  • mluvím
  • mluvíš
  • mluvíte
  • mluví
  • mluvíme
  • mluvíte
  • mluví

minulý

  • mluvil / mluvila / mluvilo jsem
  • mluvil / mluvila / mluvilo jsi
  • mluvil / mluvila / mluvilo jste
  • mluvil / mluvila / mluvilo
  • mluvili / mluvily / mluvila jsme
  • mluvili / mluvily / mluvila jste
  • mluvili / mluvily / mluvila
 

budoucí

  • budu mluvit
  • budeš mluvit
  • budete mluvit
  • bude mluvit
  • budeme mluvit
  • budete mluvit
  • budou mluvit

PODMIŇOVACÍ ZPŮSOB

přítomný

  • mluvil / mluvila / mluvilo bych
  • mluvil / mluvila / mluvilo bys
  • mluvil / mluvila / mluvilo byste
  • mluvil / mluvila / mluvilo by
  • mluvili / mluvily / mluvila bychom
  • mluvili / mluvily / mluvila byste
  • mluvili / mluvily / mluvila by

minulý

  • byl / byla / bylo bych mluvil / mluvila / mluvilo
  • byl / byla / bylo bys mluvil / mluvila / mluvilo
  • byl / byla / bylo byste mluvil / mluvila / mluvilo
  • byl / byla / bylo by mluvil / mluvila / mluvilo
  • byli / byly / byla bychom mluvili / mluvily / mluvila
  • byli / byly / byla byste mluvili / mluvily / mluvila
  • byli / byly / byla by mluvili / mluvily / mluvila

PŘECHODNÍK

přítomný

  • mluvě
  • mluvíc
  • mluvíce

minulý

  • mluviv
  • mluvivši
  • mluvivše

ROZKAZOVACÍ ZPŮSOB

  • mluv
  • mluvme
  • mluvte

PODSTATNÉ JMÉNO SLOVESNÉ

  • mluvení