صِيَغ عامة
صيغة المصدر
- تَوَهَّمَ
مصدر
- وهم
جِذْر
- تَوَهُّمٌ
فعل مبني للمعلوم
- مُتَوَهَّمٌ
فعل مبني للمجهول
- مُتَوَهِّمٌ
صِيَغ المعلوم
فعل أمر ناقص
- تَوَهَّمْتُ
- تَوَهَّمْتَ
- تَوَهَّمْتِ
- تَوَهَّمَ
- تَوَهَّمَتْ
- تَوَهَّمْتُمَا
- تَوَهَّمَا
- تَوَهَّمَتَا
- تَوَهَّمْنَا
- تَوَهَّمْتُمْ
- تَوَهَّمْتُنَّ
- تَوَهَّمُوا
- تَوَهَّمْنَ
فعل شرطي ناقص
- أَتَوَهَّمُ
- تَتَوَهَّمُ
- تَتَوَهَّمِينَ
- يَتَوَهَّمُ
- تَتَوَهَّمُ
- تَتَوَهَّمَانِ
- يَتَوَهَّمَانِ
- تَتَوَهَّمَانِ
- نَتَوَهَّمُ
- تَتَوَهَّمُونَ
- تَتَوَهَّمْنَ
- يَتَوَهَّمُونَ
- يَتَوَهَّمْنَ
فعل ماضٍ ناقص
- أَتَوَهَّمَ
- تَتَوَهَّمَ
- تَتَوَهَّمِي
- يَتَوَهَّمَ
- تَتَوَهَّمَ
- تَتَوَهَّمَا
- يَتَوَهَّمَا
- تَتَوَهَّمَا
- نَتَوَهَّمَ
- تَتَوَهَّمُوا
- تَتَوَهَّمْنَ
- يَتَوَهَّمُوا
- يَتَوَهَّمْنَ
فعل ماضٍ تام
- أَتَوَهَّمْ
- تَتَوَهَّمْ
- تَتَوَهَّمِي
- يَتَوَهَّمْ
- تَتَوَهَّمْ
- تَتَوَهَّمَا
- يَتَوَهَّمَا
- تَتَوَهَّمَا
- نَتَوَهَّمْ
- تَتَوَهَّمُوا
- تَتَوَهَّمْنَ
- يَتَوَهَّمُوا
- يَتَوَهَّمْنَ
صِيَغ المجهول
فعل أمر ناقص
- تُوُهِّمْتُ
- تُوُهِّمْتَ
- تُوُهِّمْتِ
- تُوُهِّمَ
- تُوُهِّمَتْ
- تُوُهِّمْتُمَا
- تُوُهِّمَا
- تُوُهِّمَتَا
- تُوُهِّمْنَا
- تُوُهِّمْتُمْ
- تُوُهِّمْتُنَّ
- تُوُهِّمُوا
- تُوُهِّمْنَ
فعل شرطي ناقص
- أُتَوَهَّمُ
- تُتَوَهَّمُ
- تُتَوَهَّمِينَ
- يُتَوَهَّمُ
- تُتَوَهَّمُ
- تُتَوَهَّمَانِ
- يُتَوَهَّمَانِ
- تُتَوَهَّمَانِ
- نُتَوَهَّمُ
- تُتَوَهَّمُونَ
- تُتَوَهَّمْنَ
- يُتَوَهَّمُونَ
- يُتَوَهَّمْنَ
فعل ماضٍ ناقص
- أُتَوَهَّمَ
- تُتَوَهَّمَ
- تُتَوَهَّمِي
- يُتَوَهَّمَ
- تُتَوَهَّمَ
- تُتَوَهَّمَا
- يُتَوَهَّمَا
- تُتَوَهَّمَا
- نُتَوَهَّمَ
- تُتَوَهَّمُوا
- تُتَوَهَّمْنَ
- يُتَوَهَّمُوا
- يُتَوَهَّمْنَ
فعل ماضٍ تام
- أُتَوَهَّمْ
- تُتَوَهَّمْ
- تُتَوَهَّمِي
- يُتَوَهَّمْ
- تُتَوَهَّمْ
- تُتَوَهَّمَا
- يُتَوَهَّمَا
- تُتَوَهَّمَا
- نُتَوَهَّمْ
- تُتَوَهَّمُوا
- تُتَوَهَّمْنَ
- يُتَوَهَّمُوا
- يُتَوَهَّمْنَ
فعل أمر
- يَتَوَهَّمْنَ
- تَوَهَّمْ
- تَوَهَّمِي
- تَوَهَّمَا
- تَوَهَّمُوا
- تَوَهَّمْنَ
صِيَغ غير قياسية
حالة النصب
- *
صيغة الجرّ
- *
مع أداة التعريف
حالة النصب
- *
صيغة الجرّ
- *
حالة الرفع
- *