صِيَغ عامة
صيغة المصدر
- تَوَسَّطَ
مصدر
- وسط
جِذْر
- تَوَسُّطٌ
فعل مبني للمعلوم
- مُتَوَسَّطٌ
فعل مبني للمجهول
- مُتَوَسِّطٌ
صِيَغ المعلوم
فعل أمر ناقص
- تَوَسَّطْتُ
- تَوَسَّطْتَ
- تَوَسَّطْتِ
- تَوَسَّطَ
- تَوَسَّطَتْ
- تَوَسَّطْتُمَا
- تَوَسَّطَا
- تَوَسَّطَتَا
- تَوَسَّطْنَا
- تَوَسَّطْتُمْ
- تَوَسَّطْتُنَّ
- تَوَسَّطُوا
- تَوَسَّطْنَ
فعل شرطي ناقص
- أَتَوَسَّطُ
- تَتَوَسَّطُ
- تَتَوَسَّطِينَ
- يَتَوَسَّطُ
- تَتَوَسَّطُ
- تَتَوَسَّطَانِ
- يَتَوَسَّطَانِ
- تَتَوَسَّطَانِ
- نَتَوَسَّطُ
- تَتَوَسَّطُونَ
- تَتَوَسَّطْنَ
- يَتَوَسَّطُونَ
- يَتَوَسَّطْنَ
فعل ماضٍ ناقص
- أَتَوَسَّطَ
- تَتَوَسَّطَ
- تَتَوَسَّطِي
- يَتَوَسَّطَ
- تَتَوَسَّطَ
- تَتَوَسَّطَا
- يَتَوَسَّطَا
- تَتَوَسَّطَا
- نَتَوَسَّطَ
- تَتَوَسَّطُوا
- تَتَوَسَّطْنَ
- يَتَوَسَّطُوا
- يَتَوَسَّطْنَ
فعل ماضٍ تام
- أَتَوَسَّطْ
- تَتَوَسَّطْ
- تَتَوَسَّطِي
- يَتَوَسَّطْ
- تَتَوَسَّطْ
- تَتَوَسَّطَا
- يَتَوَسَّطَا
- تَتَوَسَّطَا
- نَتَوَسَّطْ
- تَتَوَسَّطُوا
- تَتَوَسَّطْنَ
- يَتَوَسَّطُوا
- يَتَوَسَّطْنَ
صِيَغ المجهول
فعل أمر ناقص
- تُوُسِّطْتُ
- تُوُسِّطْتَ
- تُوُسِّطْتِ
- تُوُسِّطَ
- تُوُسِّطَتْ
- تُوُسِّطْتُمَا
- تُوُسِّطَا
- تُوُسِّطَتَا
- تُوُسِّطْنَا
- تُوُسِّطْتُمْ
- تُوُسِّطْتُنَّ
- تُوُسِّطُوا
- تُوُسِّطْنَ
فعل شرطي ناقص
- أُتَوَسَّطُ
- تُتَوَسَّطُ
- تُتَوَسَّطِينَ
- يُتَوَسَّطُ
- تُتَوَسَّطُ
- تُتَوَسَّطَانِ
- يُتَوَسَّطَانِ
- تُتَوَسَّطَانِ
- نُتَوَسَّطُ
- تُتَوَسَّطُونَ
- تُتَوَسَّطْنَ
- يُتَوَسَّطُونَ
- يُتَوَسَّطْنَ
فعل ماضٍ ناقص
- أُتَوَسَّطَ
- تُتَوَسَّطَ
- تُتَوَسَّطِي
- يُتَوَسَّطَ
- تُتَوَسَّطَ
- تُتَوَسَّطَا
- يُتَوَسَّطَا
- تُتَوَسَّطَا
- نُتَوَسَّطَ
- تُتَوَسَّطُوا
- تُتَوَسَّطْنَ
- يُتَوَسَّطُوا
- يُتَوَسَّطْنَ
فعل ماضٍ تام
- أُتَوَسَّطْ
- تُتَوَسَّطْ
- تُتَوَسَّطِي
- يُتَوَسَّطْ
- تُتَوَسَّطْ
- تُتَوَسَّطَا
- يُتَوَسَّطَا
- تُتَوَسَّطَا
- نُتَوَسَّطْ
- تُتَوَسَّطُوا
- تُتَوَسَّطْنَ
- يُتَوَسَّطُوا
- يُتَوَسَّطْنَ
فعل أمر
- يَتَوَسَّطْنَ
- تَوَسَّطْ
- تَوَسَّطِي
- تَوَسَّطَا
- تَوَسَّطُوا
- تَوَسَّطْنَ
صِيَغ غير قياسية
حالة النصب
- *
صيغة الجرّ
- *
مع أداة التعريف
حالة النصب
- *
صيغة الجرّ
- *
حالة الرفع
- *