صِيَغ عامة
صيغة المصدر
- تَوَتَّرَ
مصدر
- وتر
جِذْر
- تَوَتُّرٌ
فعل مبني للمعلوم
- مُتَوَتَّرٌ
فعل مبني للمجهول
- مُتَوَتِّرٌ
صِيَغ المعلوم
فعل أمر ناقص
- تَوَتَّرْتُ
- تَوَتَّرْتَ
- تَوَتَّرْتِ
- تَوَتَّرَ
- تَوَتَّرَتْ
- تَوَتَّرْتُمَا
- تَوَتَّرَا
- تَوَتَّرَتَا
- تَوَتَّرْنَا
- تَوَتَّرْتُمْ
- تَوَتَّرْتُنَّ
- تَوَتَّرُوا
- تَوَتَّرْنَ
فعل شرطي ناقص
- أَتَوَتَّرُ
- تَتَوَتَّرُ
- تَتَوَتَّرِينَ
- يَتَوَتَّرُ
- تَتَوَتَّرُ
- تَتَوَتَّرَانِ
- يَتَوَتَّرَانِ
- تَتَوَتَّرَانِ
- نَتَوَتَّرُ
- تَتَوَتَّرُونَ
- تَتَوَتَّرْنَ
- يَتَوَتَّرُونَ
- يَتَوَتَّرْنَ
فعل ماضٍ ناقص
- أَتَوَتَّرَ
- تَتَوَتَّرَ
- تَتَوَتَّرِي
- يَتَوَتَّرَ
- تَتَوَتَّرَ
- تَتَوَتَّرَا
- يَتَوَتَّرَا
- تَتَوَتَّرَا
- نَتَوَتَّرَ
- تَتَوَتَّرُوا
- تَتَوَتَّرْنَ
- يَتَوَتَّرُوا
- يَتَوَتَّرْنَ
فعل ماضٍ تام
- أَتَوَتَّرْ
- تَتَوَتَّرْ
- تَتَوَتَّرِي
- يَتَوَتَّرْ
- تَتَوَتَّرْ
- تَتَوَتَّرَا
- يَتَوَتَّرَا
- تَتَوَتَّرَا
- نَتَوَتَّرْ
- تَتَوَتَّرُوا
- تَتَوَتَّرْنَ
- يَتَوَتَّرُوا
- يَتَوَتَّرْنَ
صِيَغ المجهول
فعل أمر ناقص
- تُوُتِّرْتُ
- تُوُتِّرْتَ
- تُوُتِّرْتِ
- تُوُتِّرَ
- تُوُتِّرَتْ
- تُوُتِّرْتُمَا
- تُوُتِّرَا
- تُوُتِّرَتَا
- تُوُتِّرْنَا
- تُوُتِّرْتُمْ
- تُوُتِّرْتُنَّ
- تُوُتِّرُوا
- تُوُتِّرْنَ
فعل شرطي ناقص
- أُتَوَتَّرُ
- تُتَوَتَّرُ
- تُتَوَتَّرِينَ
- يُتَوَتَّرُ
- تُتَوَتَّرُ
- تُتَوَتَّرَانِ
- يُتَوَتَّرَانِ
- تُتَوَتَّرَانِ
- نُتَوَتَّرُ
- تُتَوَتَّرُونَ
- تُتَوَتَّرْنَ
- يُتَوَتَّرُونَ
- يُتَوَتَّرْنَ
فعل ماضٍ ناقص
- أُتَوَتَّرَ
- تُتَوَتَّرَ
- تُتَوَتَّرِي
- يُتَوَتَّرَ
- تُتَوَتَّرَ
- تُتَوَتَّرَا
- يُتَوَتَّرَا
- تُتَوَتَّرَا
- نُتَوَتَّرَ
- تُتَوَتَّرُوا
- تُتَوَتَّرْنَ
- يُتَوَتَّرُوا
- يُتَوَتَّرْنَ
فعل ماضٍ تام
- أُتَوَتَّرْ
- تُتَوَتَّرْ
- تُتَوَتَّرِي
- يُتَوَتَّرْ
- تُتَوَتَّرْ
- تُتَوَتَّرَا
- يُتَوَتَّرَا
- تُتَوَتَّرَا
- نُتَوَتَّرْ
- تُتَوَتَّرُوا
- تُتَوَتَّرْنَ
- يُتَوَتَّرُوا
- يُتَوَتَّرْنَ
فعل أمر
- يَتَوَتَّرْنَ
- تَوَتَّرْ
- تَوَتَّرِي
- تَوَتَّرَا
- تَوَتَّرُوا
- تَوَتَّرْنَ
صِيَغ غير قياسية
حالة النصب
- *
صيغة الجرّ
- *
مع أداة التعريف
حالة النصب
- *
صيغة الجرّ
- *
حالة الرفع
- *