صِيَغ عامة
صيغة المصدر
- تَفَقَّدَ
مصدر
- فقد
جِذْر
- تَفَقُّدٌ
فعل مبني للمعلوم
- مُتَفَقَّدٌ
فعل مبني للمجهول
- مُتَفَقِّدٌ
صِيَغ المعلوم
فعل أمر ناقص
- تَفَقَّدْتُ
- تَفَقَّدْتَ
- تَفَقَّدْتِ
- تَفَقَّدَ
- تَفَقَّدَتْ
- تَفَقَّدْتُمَا
- تَفَقَّدَا
- تَفَقَّدَتَا
- تَفَقَّدْنَا
- تَفَقَّدْتُمْ
- تَفَقَّدْتُنَّ
- تَفَقَّدُوا
- تَفَقَّدْنَ
فعل شرطي ناقص
- أَتَفَقَّدُ
- تَتَفَقَّدُ
- تَتَفَقَّدِينَ
- يَتَفَقَّدُ
- تَتَفَقَّدُ
- تَتَفَقَّدَانِ
- يَتَفَقَّدَانِ
- تَتَفَقَّدَانِ
- نَتَفَقَّدُ
- تَتَفَقَّدُونَ
- تَتَفَقَّدْنَ
- يَتَفَقَّدُونَ
- يَتَفَقَّدْنَ
فعل ماضٍ ناقص
- أَتَفَقَّدَ
- تَتَفَقَّدَ
- تَتَفَقَّدِي
- يَتَفَقَّدَ
- تَتَفَقَّدَ
- تَتَفَقَّدَا
- يَتَفَقَّدَا
- تَتَفَقَّدَا
- نَتَفَقَّدَ
- تَتَفَقَّدُوا
- تَتَفَقَّدْنَ
- يَتَفَقَّدُوا
- يَتَفَقَّدْنَ
فعل ماضٍ تام
- أَتَفَقَّدْ
- تَتَفَقَّدْ
- تَتَفَقَّدِي
- يَتَفَقَّدْ
- تَتَفَقَّدْ
- تَتَفَقَّدَا
- يَتَفَقَّدَا
- تَتَفَقَّدَا
- نَتَفَقَّدْ
- تَتَفَقَّدُوا
- تَتَفَقَّدْنَ
- يَتَفَقَّدُوا
- يَتَفَقَّدْنَ
صِيَغ المجهول
فعل أمر ناقص
- تُفُقِّدْتُ
- تُفُقِّدْتَ
- تُفُقِّدْتِ
- تُفُقِّدَ
- تُفُقِّدَتْ
- تُفُقِّدْتُمَا
- تُفُقِّدَا
- تُفُقِّدَتَا
- تُفُقِّدْنَا
- تُفُقِّدْتُمْ
- تُفُقِّدْتُنَّ
- تُفُقِّدُوا
- تُفُقِّدْنَ
فعل شرطي ناقص
- أُتَفَقَّدُ
- تُتَفَقَّدُ
- تُتَفَقَّدِينَ
- يُتَفَقَّدُ
- تُتَفَقَّدُ
- تُتَفَقَّدَانِ
- يُتَفَقَّدَانِ
- تُتَفَقَّدَانِ
- نُتَفَقَّدُ
- تُتَفَقَّدُونَ
- تُتَفَقَّدْنَ
- يُتَفَقَّدُونَ
- يُتَفَقَّدْنَ
فعل ماضٍ ناقص
- أُتَفَقَّدَ
- تُتَفَقَّدَ
- تُتَفَقَّدِي
- يُتَفَقَّدَ
- تُتَفَقَّدَ
- تُتَفَقَّدَا
- يُتَفَقَّدَا
- تُتَفَقَّدَا
- نُتَفَقَّدَ
- تُتَفَقَّدُوا
- تُتَفَقَّدْنَ
- يُتَفَقَّدُوا
- يُتَفَقَّدْنَ
فعل ماضٍ تام
- أُتَفَقَّدْ
- تُتَفَقَّدْ
- تُتَفَقَّدِي
- يُتَفَقَّدْ
- تُتَفَقَّدْ
- تُتَفَقَّدَا
- يُتَفَقَّدَا
- تُتَفَقَّدَا
- نُتَفَقَّدْ
- تُتَفَقَّدُوا
- تُتَفَقَّدْنَ
- يُتَفَقَّدُوا
- يُتَفَقَّدْنَ
فعل أمر
- يَتَفَقَّدْنَ
- تَفَقَّدْ
- تَفَقَّدِي
- تَفَقَّدَا
- تَفَقَّدُوا
- تَفَقَّدْنَ
صِيَغ غير قياسية
حالة النصب
- *
صيغة الجرّ
- *
مع أداة التعريف
حالة النصب
- *
صيغة الجرّ
- *
حالة الرفع
- *