INDIKATIV
Präsens
- bedünke
- bedünkst
- bedünkt
- bedünken
- bedünkt
- bedünken
Imperfekt
- bedünkte
- bedünktest
- bedünkte
- bedünkten
- bedünktet
- bedünkten
Perfekt
- habe bedünkt
- hast bedünkt
- hat bedünkt
- haben bedünkt
- habt bedünkt
- haben bedünkt
Plusquamperfekt
- hatte bedünkt
- hattest bedünkt
- hatte bedünkt
- hatten bedünkt
- hattet bedünkt
- hatten bedünkt
Futur I
- werde bedünken
- wirst bedünken
- wird bedünken
- werden bedünken
- werdet bedünken
- werden bedünken
Futur II
- werde bedünkt haben
- wirst bedünkt haben
- wird bedünkt haben
- werden bedünkt haben
- werdet bedünkt haben
- werden bedünkt haben
KONJUNKTIV
Präsens
- bedünke
- bedünkest
- bedünke
- bedünken
- bedünket
- bedünken
Imperfekt
- bedünkte
- bedünktest
- bedünkte
- bedünkten
- bedünktet
- bedünkten
Perfekt
- habe bedünkt
- habest bedünkt
- habe bedünkt
- haben bedünkt
- habet bedünkt
- haben bedünkt
Plusquamperfekt
- hätte bedünkt
- hättest bedünkt
- hätte bedünkt
- hätten bedünkt
- hättet bedünkt
- hätten bedünkt
Futur I
- werde bedünken
- werdest bedünken
- werde bedünken
- werden bedünken
- werdet bedünken
- werden bedünken
Futur II
- werde bedünkt haben
- werdest bedünkt haben
- werde bedünkt haben
- werden bedünkt haben
- werdet bedünkt haben
- werden bedünkt haben
KONDITIONAL
Präsens
- würde bedünken
- würdest bedünken
- würde bedünken
- würden bedünken
- würdet bedünken
- würden bedünken
Imperfekt I
- würde bedünkt haben
- würdest bedünkt haben
- würde bedünkt haben
- würden bedünkt haben
- würdet bedünkt haben
- würden bedünkt haben
Imperfekt II
- hätte bedünkt
- hättest bedünkt
- hätte bedünkt
- hätten bedünkt
- hättet bedünkt
- hätten bedünkt
IMPERATIV
Präsens
- bedünke
- bedünken wir
- bedünkt
- bedünken Sie