INDICATIV
Presens
- jag snubblar
- du snubblar
- han snubblar
- vi snubblar
- ni snubblar
- de snubblar
Preteritum
- jag snubblade
- du snubblade
- han snubblade
- vi snubblade
- ni snubblade
- de snubblade
Futurum
- jag ska snubbla
- du ska snubbla
- han ska snubbla
- vi ska snubbla
- ni ska snubbla
- de ska snubbla
Konditionalis
- jag skulle snubbla
- du skulle snubbla
- han skulle snubbla
- vi skulle snubbla
- ni skulle snubbla
- de skulle snubbla
Perfekt
- jag har snubblat
- du har snubblat
- han har snubblat
- vi har snubblat
- ni har snubblat
- de har snubblat
Pluskvamperfekt
- jag hade snubblat
- du hade snubblat
- han hade snubblat
- vi hade snubblat
- ni hade snubblat
- de hade snubblat
Futurum Exaktum
- jag kommer att ha snubblat
- du kommer att ha snubblat
- han kommer att ha snubblat
- vi kommer att ha snubblat
- ni kommer att ha snubblat
- de kommer att ha snubblat
Konditionalis 2
- jag skulle ha snubblat
- du skulle ha snubblat
- han skulle ha snubblat
- vi skulle ha snubblat
- ni skulle ha snubblat
- de skulle ha snubblat