FR.png mener

INFINITIF

Présent

  • mener

Passé

  • avoir mené

PARTICIPE

Présent

  • menant

Passé

  • mené

INDICATIF

Présent

  • mène
  • mènes
  • mène
  • menons
  • menez
  • mènent

Imparfait

  • menais
  • menais
  • menait
  • menions
  • meniez
  • menaient
 

Passé simple

  • menai
  • menas
  • mena
  • menâmes
  • menâtes
  • menèrent

Futur simple

  • mènerai
  • mèneras
  • mènera
  • mènerons
  • mènerez
  • mèneront
 

Passé Composé

  • ai mené
  • as mené
  • a mené
  • avons mené
  • avez mené
  • ont mené

Plus-que-parfait

  • avais mené
  • avais mené
  • avait mené
  • avions mené
  • aviez mené
  • avaient mené
 

Passé antérieur

  • eus mené
  • eus mené
  • eut mené
  • eûmes mené
  • eûtes mené
  • eurent mené

Futur antérieur

  • aurai mené
  • auras mené
  • aura mené
  • aurons mené
  • aurez mené
  • auront mené

SUBJONCTIF

Présent

  • mène
  • mènes
  • mène
  • menions
  • meniez
  • mènent

Imparfait

  • menasse
  • menasses
  • menât
  • menassions
  • menassiez
  • menassent
 

Passé

  • aie mené
  • aies mené
  • ait mené
  • ayons mené
  • ayez mené
  • aient mené

Plus-que-parfait

  • eusse mené
  • eusses mené
  • eût mené
  • eussions mené
  • eussiez mené
  • eussent mené

IMPÉRATIF

Présent

  • mène
  • menons
  • menez

Passé

  • aie mené
  • ayons mené
  • ayez mené

CONDITIONNEL

Plus-que-parfait

  • eusse mené
  • eusses mené
  • eût mené
  • eussions mené
  • eussiez mené
  • eussent mené