PARADIGMA
- consigno
- consignas
- consignavi
- consignatum
- consignare
INFINITUS MODUS
Perfectum
- consignavisse
- consignaturi / consignaturae / consignatura esse
-
Futurum
- consignaturus / consignatura / consignaturum esse
- consignaturi / consignaturae / consignatura esse
- *
PARTICIPIUM
Futurum
- consignaturus / consignatura / consignaturum
INDICATIVUS MODUS
Praesens
- consigno
- consignas
- consignat
- consignamus
- consignatis
- consignant
Imperfectum
- consignabam
- consignabas
- consignabat
- consignabamus
- consignabatis
- consignabant
Futurum
- consignabo
- consignabis
- consignabit
- consignabimus
- consignabitis
- consignabunt
Perfectum
- consignavi
- consignavisti
- consignavit
- consignavimus
- consignavistis
- consignaverunt
Plusquamperfectum
- consignaveram
- consignaveras
- consignaverat
- consignaveramus
- consignaveratis
- consignaverant
Futurum Secundum
- consignavero
- consignaveris
- consignaverit
- consignaverimus
- consignaveritis
- consignaverint
MODUS CONIUCTIVUS
Praesens
- consignem
- consignes
- consignet
- consignemus
- consignetis
- consignent
Imperfectum
- consignarem
- consignares
- consignaret
- consignaremus
- consignaretis
- consignarent
Perfectum
- consignaverim
- consignaveris
- consignaverit
- consignaverimus
- consignaveritis
- consignaverint
Plusquamperfectum
- consignavissem
- consignavisses
- consignavisset
- consignavissemus
- consignavissetis
- consignavissent
MODUS IMPERATIVUS
Praesens
- *
- consigna
- *
- *
- consignate
- *
Futurum
- *
- consignato
- consignato
- *
- consignatote
- consignanto