PARADIGMA
- concomitor
- concomitaris
- concomitatus/a/um sum
- concomitatum
- concomitari
INFINITUS MODUS
Perfectum
- concomitatus / concomitata / concomitatum esse
- concomitaturi / concomitaturae / concomitatura esse
-
Futurum
- concomitaturus / concomitatura / concomitaturum esse
- concomitaturi / concomitaturae / concomitatura esse
- *
PARTICIPIUM
Praesens
- concomitans, concomitantis
Perfectum
- concomitatus / concomitata / concomitatum
Futurum
- concomitaturus / concomitatura / concomitaturum
GERUNDIVUS MODUS
Genitivus
- concomitandus / concomitanda / concomitandum
INDICATIVUS MODUS
Praesens
- concomitor
- concomitaris
- concomitatur
- concomitamur
- concomitamini
- concomitantur
Imperfectum
- concomitabar
- concomitabaris
- concomitabatur
- concomitabamur
- concomitabamini
- concomitabantur
Futurum
- concomitabor
- concomitaberis
- concomitabitur
- concomitabimur
- concomitabimini
- concomitabuntur
Perfectum
- concomitatus/a/um sum
- concomitatus/a/um es
- concomitatus/a/um est
- concomitati/ae/a sumus
- concomitati/ae/a estis
- concomitati/ae/a sunt
Plusquamperfectum
- concomitatus/a/um eram
- concomitatus/a/um eras
- concomitatus/a/um erat
- concomitati/ae/a eramus
- concomitati/ae/a eratis
- concomitati/ae/a erant
Futurum Secundum
- concomitatus/a/um ero
- concomitatus/a/um eris
- concomitatus/a/um erit
- concomitati/ae/a erimus
- concomitati/ae/a eritis
- concomitati/ae/a erunt
MODUS CONIUCTIVUS
Praesens
- concomiter
- concomiteris
- concomitetur
- concomitemur
- concomitemini
- concomitentur
Imperfectum
- concomitarer
- concomitareris
- concomitaretur
- concomitaremur
- concomitaremini
- concomitarentur
Perfectum
- concomitatus/a/um sim
- concomitatus/a/um sis
- concomitatus/a/um sit
- concomitati/ae/a simus
- concomitati/ae/a sitis
- concomitati/ae/a sint
Plusquamperfectum
- concomitatus/a/um essem
- concomitatus/a/um esses
- concomitatus/a/um esset
- concomitati/ae/a essemus
- concomitati/ae/a essetis
- concomitati/ae/a essent
MODUS IMPERATIVUS
Praesens
- *
- concomitare
- *
- *
- concomitamini
- *