INDICATIF
Présent
- singularise
- singularises
- singularise
- singularisons
- singularisez
- singularisent
Imparfait
- singularisais
- singularisais
- singularisait
- singularisions
- singularisiez
- singularisaient
Passé simple
- singularisai
- singularisas
- singularisa
- singularisâmes
- singularisâtes
- singularisèrent
Futur simple
- singulariserai
- singulariseras
- singularisera
- singulariserons
- singulariserez
- singulariseront
Passé Composé
- ai singularisé
- as singularisé
- a singularisé
- avons singularisé
- avez singularisé
- ont singularisé
Plus-que-parfait
- avais singularisé
- avais singularisé
- avait singularisé
- avions singularisé
- aviez singularisé
- avaient singularisé
Passé antérieur
- eus singularisé
- eus singularisé
- eut singularisé
- eûmes singularisé
- eûtes singularisé
- eurent singularisé
Futur antérieur
- aurai singularisé
- auras singularisé
- aura singularisé
- aurons singularisé
- aurez singularisé
- auront singularisé
SUBJONCTIF
Présent
- singularise
- singularises
- singularise
- singularisions
- singularisiez
- singularisent
Imparfait
- singularisasse
- singularisasses
- singularisât
- singularisassions
- singularisassiez
- singularisassent
Passé
- aie singularisé
- aies singularisé
- ait singularisé
- ayons singularisé
- ayez singularisé
- aient singularisé
Plus-que-parfait
- eusse singularisé
- eusses singularisé
- eût singularisé
- eussions singularisé
- eussiez singularisé
- eussent singularisé
IMPÉRATIF
Présent
- singularise
- singularisons
- singularisez
Passé
- aie singularisé
- ayons singularisé
- ayez singularisé
CONDITIONNEL
Plus-que-parfait
- eusse singularisé
- eusses singularisé
- eût singularisé
- eussions singularisé
- eussiez singularisé
- eussent singularisé