PARADIGMA
- paeniteo
- paenites
- paenitui
- *
- paenitere
INFINITUS MODUS
Perfectum
- paenituisse
- paenituri / paeniturae / paenitura esse
-
Futurum
- paeniturus / paenitura / paeniturum esse
- paenituri / paeniturae / paenitura esse
- *
INDICATIVUS MODUS
Praesens
- paeniteo
- paenites
- paenitet
- paenitemus
- paenitetis
- paenitent
Imperfectum
- paenitebam
- paenitebas
- paenitebat
- paenitebamus
- paenitebatis
- paenitebant
Futurum
- paenitebo
- paenitebis
- paenitebit
- paenitebimus
- paenitebitis
- paenitebunt
Perfectum
- paenitui
- paenituisti
- paenituit
- paenituimus
- paenituistis
- paenituerunt
Plusquamperfectum
- paenitueram
- paenitueras
- paenituerat
- paenitueramus
- paenitueratis
- paenituerant
Futurum Secundum
- paenituero
- paenitueris
- paenituerit
- paenituerimus
- paenitueritis
- paenituerint
MODUS CONIUCTIVUS
Praesens
- paeniteam
- paeniteas
- paeniteat
- paeniteamus
- paeniteatis
- paeniteant
Imperfectum
- paeniterem
- paeniteres
- paeniteret
- paeniteremus
- paeniteretis
- paeniterent
Perfectum
- paenituerim
- paenitueris
- paenituerit
- paenituerimus
- paenitueritis
- paenituerint
Plusquamperfectum
- paenituissem
- paenituisses
- paenituisset
- paenituissemus
- paenituissetis
- paenituissent
MODUS IMPERATIVUS
Praesens
- *
- paenite
- *
- *
- paenitete
- *
Futurum
- *
- paeniteto
- paeniteto
- *
- paenitetote
- paenitento