INDICATIF
Présent
- disgracie
- disgracies
- disgracie
- disgracions
- disgraciez
- disgracient
Imparfait
- disgraciais
- disgraciais
- disgraciait
- disgraciions
- disgraciiez
- disgraciaient
Passé simple
- disgraciai
- disgracias
- disgracia
- disgraciâmes
- disgraciâtes
- disgracièrent
Futur simple
- disgracierai
- disgracieras
- disgraciera
- disgracierons
- disgracierez
- disgracieront
Passé Composé
- ai disgracié
- as disgracié
- a disgracié
- avons disgracié
- avez disgracié
- ont disgracié
Plus-que-parfait
- avais disgracié
- avais disgracié
- avait disgracié
- avions disgracié
- aviez disgracié
- avaient disgracié
Passé antérieur
- eus disgracié
- eus disgracié
- eut disgracié
- eûmes disgracié
- eûtes disgracié
- eurent disgracié
Futur antérieur
- aurai disgracié
- auras disgracié
- aura disgracié
- aurons disgracié
- aurez disgracié
- auront disgracié
SUBJONCTIF
Présent
- disgracie
- disgracies
- disgracie
- disgraciions
- disgraciiez
- disgracient
Imparfait
- disgraciasse
- disgraciasses
- disgraciât
- disgraciassions
- disgraciassiez
- disgraciassent
Passé
- aie disgracié
- aies disgracié
- ait disgracié
- ayons disgracié
- ayez disgracié
- aient disgracié
Plus-que-parfait
- eusse disgracié
- eusses disgracié
- eût disgracié
- eussions disgracié
- eussiez disgracié
- eussent disgracié
IMPÉRATIF
Présent
- disgracie
- disgracions
- disgraciez
Passé
- aie disgracié
- ayons disgracié
- ayez disgracié
CONDITIONNEL
Plus-que-parfait
- eusse disgracié
- eusses disgracié
- eût disgracié
- eussions disgracié
- eussiez disgracié
- eussent disgracié