INDICATIVO
Presente
- asiento
- asientes
- asiente
- asentimos
- asentís
- asienten
Pretérito imperfecto
- asentía
- asentías
- asentía
- asentíamos
- asentíais
- asentían
Pretérito indefinido
- asentí
- asentiste
- asentió
- asentimos
- asentisteis
- asentieron
Futuro imperfecto
- asentiré
- asentirás
- asentirá
- asentiremos
- asentiréis
- asentirán
Pretérito perfecto
- asentiría
- asentirías
- asentiría
- asentiríamos
- asentiríais
- asentirían
Perfecto Compuesto
- he asentido
- has asentido
- ha asentido
- hemos asentido
- habéis asentido
- han asentido
Pretérito anterior
- había asentido
- habías asentido
- había asentido
- habíamos asentido
- habíais asentido
- habían asentido
Futuro perfecto
- hube asentido
- hubiste asentido
- hubo asentido
- hubimos asentido
- hubisteis asentido
- hubieron asentido
Condicional simple
- habré asentido
- habrás asentido
- habrá asentido
- habremos asentido
- habréis asentido
- habrán asentido
Condic. compuesto
- habría asentido
- habrías asentido
- habría asentido
- habríamos asentido
- habríais asentido
- habrían asentido
SUBJUNTIVO
Presente
- asienta
- asientas
- asienta
- asintamos
- asintáis
- asientan
Pretérito imperfecto
- asintiera / asintiese
- asintieras / asintieses
- asintiera / asintiese
- asintiéramos / asintiésemos
- asintierais / asintieseis
- asintieran / asintiesen
Futuro imperfecto
- asintiere
- asintieres
- asintiere
- asintiéremos
- asintiereis
- asintieren
Pretérito perfecto
- haya asentido
- hayas asentido
- haya asentido
- hayamos asentido
- hayáis asentido
- hayan asentido
Pluscuamperfecto
- hubiera / hubiese asentido
- hubieras / hubieses asentido
- hubiera / hubiese asentido
- hubiéramos / hubiésemos asentido
- hubierais / hubieseis asentido
- hubieran / hubiesen asentido
Futuro perfecto
- hubiere asentido
- hubieres asentido
- hubiere asentido
- hubiéremos asentido
- hubiereis asentido
- hubieren asentido
IMPERATIVO
Presente
- asiente tú
- asienta él
- asintamos nosotros
- asentid vosotros