INDIKATIV
Präsens
- staune
- staunst
- staunt
- staunen
- staunt
- staunen
Imperfekt
- staunte
- stauntest
- staunte
- staunten
- stauntet
- staunten
Perfekt
- habe gestaunt
- hast gestaunt
- hat gestaunt
- haben gestaunt
- habt gestaunt
- haben gestaunt
Plusquamperfekt
- hatte gestaunt
- hattest gestaunt
- hatte gestaunt
- hatten gestaunt
- hattet gestaunt
- hatten gestaunt
Futur I
- werde staunen
- wirst staunen
- wird staunen
- werden staunen
- werdet staunen
- werden staunen
Futur II
- werde gestaunt haben
- wirst gestaunt haben
- wird gestaunt haben
- werden gestaunt haben
- werdet gestaunt haben
- werden gestaunt haben
KONJUNKTIV
Präsens
- staune
- staunest
- staune
- staunen
- staunet
- staunen
Imperfekt
- staunte
- stauntest
- staunte
- staunten
- stauntet
- staunten
Perfekt
- habe gestaunt
- habest gestaunt
- habe gestaunt
- haben gestaunt
- habet gestaunt
- haben gestaunt
Plusquamperfekt
- hätte gestaunt
- hättest gestaunt
- hätte gestaunt
- hätten gestaunt
- hättet gestaunt
- hätten gestaunt
Futur I
- werde staunen
- werdest staunen
- werde staunen
- werden staunen
- werdet staunen
- werden staunen
Futur II
- werde gestaunt haben
- werdest gestaunt haben
- werde gestaunt haben
- werden gestaunt haben
- werdet gestaunt haben
- werden gestaunt haben
KONDITIONAL
Präsens
- würde staunen
- würdest staunen
- würde staunen
- würden staunen
- würdet staunen
- würden staunen
Imperfekt I
- würde gestaunt haben
- würdest gestaunt haben
- würde gestaunt haben
- würden gestaunt haben
- würdet gestaunt haben
- würden gestaunt haben
Imperfekt II
- hätte gestaunt
- hättest gestaunt
- hätte gestaunt
- hätten gestaunt
- hättet gestaunt
- hätten gestaunt
IMPERATIV
Präsens
- staune
- staunen wir
- staunt
- staunen Sie