PARADIGMA
- convello
- convellis
- convelli
- convulsum
- convellêre
INFINITUS MODUS
Perfectum
- convellisse
- convulsuros/uras/ura esse
-
Futurum
- convulsurum/uram/urum esse
- convulsuros/uras/ura esse
- *
INDICATIVUS MODUS
Praesens
- convello
- convellis
- convellit
- convellimus
- convellitis
- convellunt
Imperfectum
- convellebam
- convellebas
- convellebat
- convellebamus
- convellebatis
- convellebant
Futurum
- convellam
- convelles
- convellet
- convellemus
- convelletis
- convellent
Perfectum
- convelli
- convellisti
- convellit
- convellimus
- convellistis
- convellerunt
Plusquamperfectum
- convelleram
- convelleras
- convellerat
- convelleramus
- convelleratis
- convellerant
Futurum Secundum
- convellero
- convelleris
- convellerit
- convellerimus
- convelleritis
- convellerint
MODUS CONIUCTIVUS
Praesens
- convellam
- convellas
- convellat
- convellamus
- convellatis
- convellant
Imperfectum
- convellerem
- convelleres
- convelleret
- convelleremus
- convelleretis
- convellerent
Perfectum
- convellerim
- convelleris
- convellerit
- convellerimus
- convelleritis
- convellerint
Plusquamperfectum
- convellissem
- convellisses
- convellisset
- convellissemus
- convellissetis
- convellissent
MODUS IMPERATIVUS
Praesens
- *
- convelle
- *
- *
- convellite
- *
Futurum
- *
- convellito
- convellito
- *
- convellitote
- convellunto