صِيَغ عامة
صيغة المصدر
- تَشَوَّقَ
مصدر
- شوق
جِذْر
- تَشَوُّقٌ
فعل مبني للمعلوم
- مُتَشَوَّقٌ
فعل مبني للمجهول
- مُتَشَوِّقٌ
صِيَغ المعلوم
فعل أمر ناقص
- تَشَوَّقْتُ
- تَشَوَّقْتَ
- تَشَوَّقْتِ
- تَشَوَّقَ
- تَشَوَّقَتْ
- تَشَوَّقْتُمَا
- تَشَوَّقَا
- تَشَوَّقَتَا
- تَشَوَّقْنَا
- تَشَوَّقْتُمْ
- تَشَوَّقْتُنَّ
- تَشَوَّقُوا
- تَشَوَّقْنَ
فعل شرطي ناقص
- أَتَشَوَّقُ
- تَتَشَوَّقُ
- تَتَشَوَّقِينَ
- يَتَشَوَّقُ
- تَتَشَوَّقُ
- تَتَشَوَّقَانِ
- يَتَشَوَّقَانِ
- تَتَشَوَّقَانِ
- نَتَشَوَّقُ
- تَتَشَوَّقُونَ
- تَتَشَوَّقْنَ
- يَتَشَوَّقُونَ
- يَتَشَوَّقْنَ
فعل ماضٍ ناقص
- أَتَشَوَّقَ
- تَتَشَوَّقَ
- تَتَشَوَّقِي
- يَتَشَوَّقَ
- تَتَشَوَّقَ
- تَتَشَوَّقَا
- يَتَشَوَّقَا
- تَتَشَوَّقَا
- نَتَشَوَّقَ
- تَتَشَوَّقُوا
- تَتَشَوَّقْنَ
- يَتَشَوَّقُوا
- يَتَشَوَّقْنَ
فعل ماضٍ تام
- أَتَشَوَّقْ
- تَتَشَوَّقْ
- تَتَشَوَّقِي
- يَتَشَوَّقْ
- تَتَشَوَّقْ
- تَتَشَوَّقَا
- يَتَشَوَّقَا
- تَتَشَوَّقَا
- نَتَشَوَّقْ
- تَتَشَوَّقُوا
- تَتَشَوَّقْنَ
- يَتَشَوَّقُوا
- يَتَشَوَّقْنَ
صِيَغ المجهول
فعل أمر ناقص
- تُشُوِّقْتُ
- تُشُوِّقْتَ
- تُشُوِّقْتِ
- تُشُوِّقَ
- تُشُوِّقَتْ
- تُشُوِّقْتُمَا
- تُشُوِّقَا
- تُشُوِّقَتَا
- تُشُوِّقْنَا
- تُشُوِّقْتُمْ
- تُشُوِّقْتُنَّ
- تُشُوِّقُوا
- تُشُوِّقْنَ
فعل شرطي ناقص
- أُتَشَوَّقُ
- تُتَشَوَّقُ
- تُتَشَوَّقِينَ
- يُتَشَوَّقُ
- تُتَشَوَّقُ
- تُتَشَوَّقَانِ
- يُتَشَوَّقَانِ
- تُتَشَوَّقَانِ
- نُتَشَوَّقُ
- تُتَشَوَّقُونَ
- تُتَشَوَّقْنَ
- يُتَشَوَّقُونَ
- يُتَشَوَّقْنَ
فعل ماضٍ ناقص
- أُتَشَوَّقَ
- تُتَشَوَّقَ
- تُتَشَوَّقِي
- يُتَشَوَّقَ
- تُتَشَوَّقَ
- تُتَشَوَّقَا
- يُتَشَوَّقَا
- تُتَشَوَّقَا
- نُتَشَوَّقَ
- تُتَشَوَّقُوا
- تُتَشَوَّقْنَ
- يُتَشَوَّقُوا
- يُتَشَوَّقْنَ
فعل ماضٍ تام
- أُتَشَوَّقْ
- تُتَشَوَّقْ
- تُتَشَوَّقِي
- يُتَشَوَّقْ
- تُتَشَوَّقْ
- تُتَشَوَّقَا
- يُتَشَوَّقَا
- تُتَشَوَّقَا
- نُتَشَوَّقْ
- تُتَشَوَّقُوا
- تُتَشَوَّقْنَ
- يُتَشَوَّقُوا
- يُتَشَوَّقْنَ
فعل أمر
- يَتَشَوَّقْنَ
- تَشَوَّقْ
- تَشَوَّقِي
- تَشَوَّقَا
- تَشَوَّقُوا
- تَشَوَّقْنَ
صِيَغ غير قياسية
حالة النصب
- *
صيغة الجرّ
- *
مع أداة التعريف
حالة النصب
- *
صيغة الجرّ
- *
حالة الرفع
- *