صِيَغ عامة
صيغة المصدر
- تَنَكَّرَ
مصدر
- نكر
جِذْر
- تَنَكُّرٌ
فعل مبني للمعلوم
- مُتَنَكَّرٌ
فعل مبني للمجهول
- مُتَنَكِّرٌ
صِيَغ المعلوم
فعل أمر ناقص
- تَنَكَّرْتُ
- تَنَكَّرْتَ
- تَنَكَّرْتِ
- تَنَكَّرَ
- تَنَكَّرَتْ
- تَنَكَّرْتُمَا
- تَنَكَّرَا
- تَنَكَّرَتَا
- تَنَكَّرْنَا
- تَنَكَّرْتُمْ
- تَنَكَّرْتُنَّ
- تَنَكَّرُوا
- تَنَكَّرْنَ
فعل شرطي ناقص
- أَتَنَكَّرُ
- تَتَنَكَّرُ
- تَتَنَكَّرِينَ
- يَتَنَكَّرُ
- تَتَنَكَّرُ
- تَتَنَكَّرَانِ
- يَتَنَكَّرَانِ
- تَتَنَكَّرَانِ
- نَتَنَكَّرُ
- تَتَنَكَّرُونَ
- تَتَنَكَّرْنَ
- يَتَنَكَّرُونَ
- يَتَنَكَّرْنَ
فعل ماضٍ ناقص
- أَتَنَكَّرَ
- تَتَنَكَّرَ
- تَتَنَكَّرِي
- يَتَنَكَّرَ
- تَتَنَكَّرَ
- تَتَنَكَّرَا
- يَتَنَكَّرَا
- تَتَنَكَّرَا
- نَتَنَكَّرَ
- تَتَنَكَّرُوا
- تَتَنَكَّرْنَ
- يَتَنَكَّرُوا
- يَتَنَكَّرْنَ
فعل ماضٍ تام
- أَتَنَكَّرْ
- تَتَنَكَّرْ
- تَتَنَكَّرِي
- يَتَنَكَّرْ
- تَتَنَكَّرْ
- تَتَنَكَّرَا
- يَتَنَكَّرَا
- تَتَنَكَّرَا
- نَتَنَكَّرْ
- تَتَنَكَّرُوا
- تَتَنَكَّرْنَ
- يَتَنَكَّرُوا
- يَتَنَكَّرْنَ
صِيَغ المجهول
فعل أمر ناقص
- تُنُكِّرْتُ
- تُنُكِّرْتَ
- تُنُكِّرْتِ
- تُنُكِّرَ
- تُنُكِّرَتْ
- تُنُكِّرْتُمَا
- تُنُكِّرَا
- تُنُكِّرَتَا
- تُنُكِّرْنَا
- تُنُكِّرْتُمْ
- تُنُكِّرْتُنَّ
- تُنُكِّرُوا
- تُنُكِّرْنَ
فعل شرطي ناقص
- أُتَنَكَّرُ
- تُتَنَكَّرُ
- تُتَنَكَّرِينَ
- يُتَنَكَّرُ
- تُتَنَكَّرُ
- تُتَنَكَّرَانِ
- يُتَنَكَّرَانِ
- تُتَنَكَّرَانِ
- نُتَنَكَّرُ
- تُتَنَكَّرُونَ
- تُتَنَكَّرْنَ
- يُتَنَكَّرُونَ
- يُتَنَكَّرْنَ
فعل ماضٍ ناقص
- أُتَنَكَّرَ
- تُتَنَكَّرَ
- تُتَنَكَّرِي
- يُتَنَكَّرَ
- تُتَنَكَّرَ
- تُتَنَكَّرَا
- يُتَنَكَّرَا
- تُتَنَكَّرَا
- نُتَنَكَّرَ
- تُتَنَكَّرُوا
- تُتَنَكَّرْنَ
- يُتَنَكَّرُوا
- يُتَنَكَّرْنَ
فعل ماضٍ تام
- أُتَنَكَّرْ
- تُتَنَكَّرْ
- تُتَنَكَّرِي
- يُتَنَكَّرْ
- تُتَنَكَّرْ
- تُتَنَكَّرَا
- يُتَنَكَّرَا
- تُتَنَكَّرَا
- نُتَنَكَّرْ
- تُتَنَكَّرُوا
- تُتَنَكَّرْنَ
- يُتَنَكَّرُوا
- يُتَنَكَّرْنَ
فعل أمر
- يَتَنَكَّرْنَ
- تَنَكَّرْ
- تَنَكَّرِي
- تَنَكَّرَا
- تَنَكَّرُوا
- تَنَكَّرْنَ
صِيَغ غير قياسية
حالة النصب
- *
صيغة الجرّ
- *
مع أداة التعريف
حالة النصب
- *
صيغة الجرّ
- *
حالة الرفع
- *