صِيَغ عامة
صيغة المصدر
- تَحَفَّظَ
مصدر
- حفظ
جِذْر
- تَحَفُّظٌ
فعل مبني للمعلوم
- مُتَحَفَّظٌ
فعل مبني للمجهول
- مُتَحَفِّظٌ
صِيَغ المعلوم
فعل أمر ناقص
- تَحَفَّظْتُ
- تَحَفَّظْتَ
- تَحَفَّظْتِ
- تَحَفَّظَ
- تَحَفَّظَتْ
- تَحَفَّظْتُمَا
- تَحَفَّظَا
- تَحَفَّظَتَا
- تَحَفَّظْنَا
- تَحَفَّظْتُمْ
- تَحَفَّظْتُنَّ
- تَحَفَّظُوا
- تَحَفَّظْنَ
فعل شرطي ناقص
- أَتَحَفَّظُ
- تَتَحَفَّظُ
- تَتَحَفَّظِينَ
- يَتَحَفَّظُ
- تَتَحَفَّظُ
- تَتَحَفَّظَانِ
- يَتَحَفَّظَانِ
- تَتَحَفَّظَانِ
- نَتَحَفَّظُ
- تَتَحَفَّظُونَ
- تَتَحَفَّظْنَ
- يَتَحَفَّظُونَ
- يَتَحَفَّظْنَ
فعل ماضٍ ناقص
- أَتَحَفَّظَ
- تَتَحَفَّظَ
- تَتَحَفَّظِي
- يَتَحَفَّظَ
- تَتَحَفَّظَ
- تَتَحَفَّظَا
- يَتَحَفَّظَا
- تَتَحَفَّظَا
- نَتَحَفَّظَ
- تَتَحَفَّظُوا
- تَتَحَفَّظْنَ
- يَتَحَفَّظُوا
- يَتَحَفَّظْنَ
فعل ماضٍ تام
- أَتَحَفَّظْ
- تَتَحَفَّظْ
- تَتَحَفَّظِي
- يَتَحَفَّظْ
- تَتَحَفَّظْ
- تَتَحَفَّظَا
- يَتَحَفَّظَا
- تَتَحَفَّظَا
- نَتَحَفَّظْ
- تَتَحَفَّظُوا
- تَتَحَفَّظْنَ
- يَتَحَفَّظُوا
- يَتَحَفَّظْنَ
صِيَغ المجهول
فعل أمر ناقص
- تُحُفِّظْتُ
- تُحُفِّظْتَ
- تُحُفِّظْتِ
- تُحُفِّظَ
- تُحُفِّظَتْ
- تُحُفِّظْتُمَا
- تُحُفِّظَا
- تُحُفِّظَتَا
- تُحُفِّظْنَا
- تُحُفِّظْتُمْ
- تُحُفِّظْتُنَّ
- تُحُفِّظُوا
- تُحُفِّظْنَ
فعل شرطي ناقص
- أُتَحَفَّظُ
- تُتَحَفَّظُ
- تُتَحَفَّظِينَ
- يُتَحَفَّظُ
- تُتَحَفَّظُ
- تُتَحَفَّظَانِ
- يُتَحَفَّظَانِ
- تُتَحَفَّظَانِ
- نُتَحَفَّظُ
- تُتَحَفَّظُونَ
- تُتَحَفَّظْنَ
- يُتَحَفَّظُونَ
- يُتَحَفَّظْنَ
فعل ماضٍ ناقص
- أُتَحَفَّظَ
- تُتَحَفَّظَ
- تُتَحَفَّظِي
- يُتَحَفَّظَ
- تُتَحَفَّظَ
- تُتَحَفَّظَا
- يُتَحَفَّظَا
- تُتَحَفَّظَا
- نُتَحَفَّظَ
- تُتَحَفَّظُوا
- تُتَحَفَّظْنَ
- يُتَحَفَّظُوا
- يُتَحَفَّظْنَ
فعل ماضٍ تام
- أُتَحَفَّظْ
- تُتَحَفَّظْ
- تُتَحَفَّظِي
- يُتَحَفَّظْ
- تُتَحَفَّظْ
- تُتَحَفَّظَا
- يُتَحَفَّظَا
- تُتَحَفَّظَا
- نُتَحَفَّظْ
- تُتَحَفَّظُوا
- تُتَحَفَّظْنَ
- يُتَحَفَّظُوا
- يُتَحَفَّظْنَ
فعل أمر
- يَتَحَفَّظْنَ
- تَحَفَّظْ
- تَحَفَّظِي
- تَحَفَّظَا
- تَحَفَّظُوا
- تَحَفَّظْنَ
صِيَغ غير قياسية
حالة النصب
- *
صيغة الجرّ
- *
مع أداة التعريف
حالة النصب
- *
صيغة الجرّ
- *
حالة الرفع
- *