INDICATIV
Presens
- jag figurerar
- du figurerar
- han figurerar
- vi figurerar
- ni figurerar
- de figurerar
Preteritum
- jag figurerade
- du figurerade
- han figurerade
- vi figurerade
- ni figurerade
- de figurerade
Futurum
- jag ska figurera
- du ska figurera
- han ska figurera
- vi ska figurera
- ni ska figurera
- de ska figurera
Konditionalis
- jag skulle figurera
- du skulle figurera
- han skulle figurera
- vi skulle figurera
- ni skulle figurera
- de skulle figurera
Perfekt
- jag har figurerat
- du har figurerat
- han har figurerat
- vi har figurerat
- ni har figurerat
- de har figurerat
Pluskvamperfekt
- jag hade figurerat
- du hade figurerat
- han hade figurerat
- vi hade figurerat
- ni hade figurerat
- de hade figurerat
Futurum Exaktum
- jag kommer att ha figurerat
- du kommer att ha figurerat
- han kommer att ha figurerat
- vi kommer att ha figurerat
- ni kommer att ha figurerat
- de kommer att ha figurerat
Konditionalis 2
- jag skulle ha figurerat
- du skulle ha figurerat
- han skulle ha figurerat
- vi skulle ha figurerat
- ni skulle ha figurerat
- de skulle ha figurerat