INDICATIVE ACTIVE

Infinitive

• vermoeden

O.t.t. (Present)

• vermoedde
• vermoedde
• vermoedde
• vermoedde
• vermoedden
• vermoedden
• vermoedden

O.v.t. (Past)

• zal vermoeden
• zult vermoeden
• zal vermoeden
• zult vermoeden
• zult vermoeden
• zullen vermoeden
• zullen vermoeden

O.t.t.t. (Future)

• had vermoed
• had vermoed
• had vermoed
• had vermoed
• hadden vermoed
• hadden vermoed
• hadden vermoed

O.v.t.t. (Condicional)

• heb vermoed
• hebt vermoed
• heeft vermoed
• hebt vermoed
• hebben vermoed
• hebben vermoed
• hebben vermoed

V.t.t.t. (Future Perfect)

• zal vermoed hebben
• zult vermoed hebben
• zal vermoed hebben
• zult vermoed hebben
• zult vermoed hebben
• zullen vermoed hebben
• zullen vermoed hebben

v.v.t.t. (Conditional Perfect)

• zou vermoed hebben
• zou vermoed hebben
• zou vermoed hebben
• zou vermoed hebben
• zouden vermoed hebben
• zouden vermoed hebben
• zouden vermoed hebben

LIJDENDE VORM (SYNOPSIS)

O.t.t. (Present)

• worden vermoed
•  

O.v.t. (Past)

• worden vermoed
•  

O.t.t.t. (Future)

• zullen vermoed worden
•  

O.v.t.t. (Condicional)

• zouden vermoed worden
•  

V.t.t. (Present Perfect)

• zijn vermoed
•  

V.v.t. (Past Perfect)

• was vermoed
•  

V.t.t.t. (Future Perfect)

• zullen vermoed zijn
•  

v.v.t.t. (Conditional Perfect)

• zouden vermoed zijn
•